Hey, leuk dat je hier weer bent!
Vorige week heb ik echt al genoten van de lente die begint..
Overal groen, bloemetjes, vogeltjes,... I love it.
Ik had deze krans gemaakt voor moeke, die vorige week een jaar geleden overleden is.
Bij het maken van deze krans dacht ik gewoon, ik ga eens proberen en zien wat het geeft.
Ik had niet verwacht dat het zo mooi zou worden. Ik was er zo blij mee, en ben er zeker van dat moeke deze krans heeeel mooi zou gevonden hebben.
Ik wil het deze week hebben over perfectionisme.
Iets wat ik vaak met me meedraag.
Ik ben vaak heel streng voor mezelf en onbewust ook vaak voor andere.
Terwijl ik dat helemaal niet wil zijn.
Perfectionisme uit zich bij mij vaak door piekeren, ik blijf denken en denken aan hoe iets anders had kunnen gaan en dan wel "perfect" was, inclusief mezelf.
Als ik nu eens zo eruit zag, dan was ik wel mooi.
Als dit zo was gegaan, dan was het beter, en zo verder en verder...
Perfectionisme kent geen grenzen, het heeft nooit genoeg.
Ergens is dit ook een discussie waard, want er zijn veel lagen.
Dus misschien dat het wel ergens goed voor is?
Maar uit persoonlijke ervaring vind ik het leven toch veel leuker als het even niet perfect mag.
Komt voor mij een beetje uit op: wanneer vinden we onszelf goed genoeg?
Ik verbeter mezelf het liefst elke dag, maar er is geen finish.
En wanneer is het ook even goed genoeg?
Hoe ik het perfectionisme heb proberen loslaten de afgelopen jaren is vooral door mezelf de permissie geven om iets te doen waarbij ik fouten mag maken.
Mezelf de permissie geven om fouten te mogen maken.
Dan is alles in het leven zo veel leuker en luchtiger!
Ik was deze blog nooit begonnen als ik mijn perfectionisme liet leiden, ik neem eerder mijn perfectionisme onder de arm en laat haar me wel helpen om deze blog te creëren.
Dus misschien helpt perfectionisme wel bij creativiteit om iets dat je in je hoofd hebt (een beeld, een visie,..) zo nauwkeurig mogelijk tot leven te brengen.
Maar daarbij komt ook weer kijken, hoeveel speelruimte wil je?
Mag het nog een eigen vorm krijgen?
Mij helpt het om dingen te ondernemen echt vanuit een soort van ik doe het en ik maak fouten.
Want wat is er nu aan als ik absoluut geen fouten mag maken?
Dat verlamt me, en daardoor onderneem ik helemaal niks.
Ik let een beetje op spelling bij mijn blogs maar mijn zinsopbouw is alles behalve perfect.
En daar streef ik ook niet naar, ik streef ernaar om voor mezelf een speelruimte te creëren waar alles er mag zijn.
Ik ben recent begonnen met gitaar spelen en ik maak constant fouten.
Ik ben recent begonnen met naar de fitness te gaan, en ik doe ook maar wat.
Mijn doelen zijn: mezelf speelruimte geven waar ik gewoon mag zijn en spelen en proberen.
En dat is zooooo veel leuker!
Wat is 1 ding waarin je jezelf permissie geeft om te proberen en veeeel fouten te maken deze week?
Tot volgende week dinsdag! :)
Liefs, Elke