top of page
Zoeken
Foto van schrijverElke

Laagje per laagje (je bent goed genoeg)

Welkom, het is weer dinsdag. :)


Ik zag deze foto weer en ik moest denken aan laagjes, dat alles lagen heeft, dat alles zijn eigen tempo heeft. We hoeven dat tempo niet te versnellen. Er is geen enkele reden om onszelf te dwingen om meer te voelen, doen, zijn.


Stemt volgens mij allemaal af op een nood binnen in jezelf, dat je denkt dat je meer moet zijn om geliefd te worden. Wat zou je doen als je wist dat je goed genoeg bent?


Wie zou je zijn als je wist dat je bewonderd werd voor wie je echt bent?

Ik probeer daar telkens naar terug te keren. Als ik merk dat ik onzeker word over mezelf, of aan iets twijfel, of bang ben dat ik te veel of te weinig ben, dan probeer ik door de ogen van mijn beste vriendin naar mezelf te kijken. Confidence level x 1000.


Maar dus over laagjes, ik vergelijk het ook met de weg, het proces.


"Life is something like innumerable layers, leaving us wrongly assuming that the first or even the second layer is the essence of the thing." -Craig D. Lounsbrough


Het hoeft niet allemaal nu. Je hoeft niet meteen alle laagjes van je af te trekken. Het mag er allemaal zijn. Ik geloof dat als je met liefde kijkt naar al je laagjes, dat je vanzelf transformeert in de persoon die je echt bent of wilt zijn.


Alles heeft lagen, echt alles. Ik zou bijvoorbeeld 3 jaar geleden niet kunnen doen wat ik nu allemaal doe. Ik was 3 jaar geleden niet de persoon die ik nu ben. Ik ben zoals ik in de zee, of in een vijver ga, stapje voor stapje, voet voor voet, gaan zwemmen. Ik ben niet in paniek meteen de zee ingedoken om maar te gaan zwemmen. Dan had ik er ook niet meer van genoten eigenlijk...

Ik heb mijn tijd genomen om te wennen aan de koude, aan de golven, aan het onbekende.

En dan zachtjes, en ondertussen om me heen kijkend en genietend van het water, de sensatie van het water dat mijn benen omarmt, ben ik gaan zwemmen. Vrij, genietend, in verbinding met de natuur.


En opeens zwem ik ver en lang, geniet ik er van. Dan word ik moe, en keer ik weer terug naar de aarde, ik heb dan nood om weer te gronden. Ik heb genoten van mijn avontuur en wil nu weer even opladen. Ik heb honger, ik heb dorst, ik wil even een dutje doen.

Dus ik vervul mijn noden, voor ik weer aan mijn volgend avontuur wil beginnnen.

Toch een mooi metafoor vind ik voor het leven. :)


Ik hoop dat je hier iets aan hebt gehad, laat het me gerust weten.


Liefs, Elke





7 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


Post: Blog2 Post
bottom of page