Hey,
It's Aquarius seasonnn.
Mijn zon staat in waterman, en wow dit is al een hele uitdagende periode geweest.
En dit weekend was het volle maan, en dat heb ik ook mogen voelen.
Ik heb de avond dat het volle maan was, echt veel liggen wenen.
Ik ween graag, en veel.
Deze keer was het echt intens en voelde ik me echt even helemaal alleen, verlaten, rouwend.
Rouwend om bepaalde ervaringen die ik als kind anders had willen ervaren. Ik geloof wel in "alles gebeurt zoals het hoort" maar dat wil niet zeggen dat ik ergens niet verdrietig over kan of mag zijn.
Er kwam heel veel boven dus met de volle maan.
Elke keer als ik echt voel dat ik iets heb doorvoeld dan ben ik best wel trots op mezelf. Voelt dan alsof ik weer een klein puzzelstukje heb genezen.
Stukje voor stukje.
Niet onderweg naar een bepaald doel, maar gewoon dichter bij mezelf komen.
Mijn echte zelf, degene die ik eigenlijk al heel mijn leven ken, die ik zo graag zie.
Deze week heb ik geen nood en energie gehad om mijn vaste ritueeltjes te doen; in mijn journal schrijven, mijn yoga doen, gaan wandelen,.. Omdat ik ziek ben, al een hele week aan het hoesten en snotteren. En eigenlijk vind ik het wel fijn om even niets te moeten van mezelf. Want onbewust leg ik toch elke dag veel druk bij mezelf om al deze dingen te doen, anders knaagt er toch een gevoel van waardeloosheid. Alsof mijn waarde afhangt van hoevaak ik yoga doe, of hoeveel ik over mijn gevoelens schrijf, of hoeveel stappen ik per dag zet. En tuurlijk helpen deze dingen me allemaal, en zorgen ze echt voor veel duidelijkheid en rust bij mij.
Af en toe eens even helemaal niets moeten doet toch verdomd veel deugd.
Dus als je de permissie nodig had;
hier is uw permissie om even helemaal niets te moeten!
Een hele leuke affirmatie die ik soms herhaal tegen mezelf is; "ik moet just niks".
Dit is het voor nu. Dikke knuffel voor wie het nodig heeft.
X Liefs, Elke
`
Comments